मराठी साहित्याचा डिजिटल खजिना.
श्रीमंगळागौरीची आरती
जयदेवी मंगळागौरी।
ओंवाळीन सोनिया ताटीं।
रत्नांचे दिवे ।
माणिकांच्या वाती।
हिरेया मोती ज्योती ।। धृ० ।।
मंगलमूर्ती उपजली कार्या।
प्रसन्न झाली अल्पायुषी राया।
तिष्ठली राज्यबाळी।
आयोपण द्यावया ।। जय० ।। १ ।।
पूजेला ग आणिती जाई जुईच्या कळ्या ।
सोळा तिकटीं सोळा दूर्वा ।
सोळा परींची पत्री।
जाई जुई आबुल्याशेवंती नागचाफें ।।
पारिजातकें मनोहरें। गोकर्ण महाफुलें ।।
नंदेटें तगरें।
पूजेला ग आणिलीं ।। जय० ।। २ ।।
साळीचे तांदूळ मुगाची डाळ।
आळणी खिचडी रांधिती नारी।
आपुल्या पतिलगीं।
सेवा करिती फार ।। जय० ।। ३ ।।
डुम डुम डुम डुम वाजंत्री वाजती।
कळावी कांकणें गौरीला शोभती ।
शोभती बाजुबंद।
कानीं कापांचे गवे।
ल्यायिली अंबा शोभे ।। जय० ।। ४ ।।
न्हाऊनी माखुनी मौनी बैसली ।
पाटावाची चोळी क्षीरोदक नेसली।
स्वच्छ बहुत होउनी।
अंबा पूजू लागली ।। जय० ।। ५ ।।
सोनियाच्या ताटीं घातिल्या पंचारती ।
मध्यें उजळती कापुराच्या वाती।
करा धूप दीप।
आतां नैवेद्य षड्स पक्कानें।
ताटी भरा बोनें ।। जय० ।। ६ ।।
लवलाह तिधें काशीसी निघालीं माउली मंगळागौर भिजवू विसरली ।
मागुती परतुनियां आली।
अंबा स्वयंभू देखिली।
देऊळ सोनियाचे ।
खांब हिरेयांचे।
कळस मोतियांचा ।। जय० ।। ७ ।।