मराठी साहित्याचा डिजिटल खजिना.
दशावताराची आरती
आरती सप्रेम जय जय विठ्ठल परब्रह्म ।।
भक्तसंकटीं नाना स्वरूपीं स्थापिसि स्वधर्म ।। धृ० ।।
अंबऋषीकारणें गर्भवास सोशीसी ।।
वेद नेले चोरुनि ब्रह्मया आणुनियां देसी ।।
मत्स्यरूपीं नारायण सप्तहि सागर धुंडीसी ।।
हस्त तुझा लागतां शंखासुरा वर देशी ।। आरती० ।। १ ।।
रसातळासी जातां पृथ्वी पाठीवर घेसी ।।
परोपकारासाठीं देवा कांस झालासी ।।
दाढें धरूनी पृथ्वी नेतां वराहरूप होसी ।।
प्रल्हादाकारणें स्तंभीं नरहरि गुरगुरसी ।। आरती० ।। २ ।।
पांचवे अवतारी बळिच्या द्वाराला जाशी ।।
भिक्षे स्थळ मागुनी बळीला पाताळा नेसी।
सर्व समर्पण केलें म्हणुनी प्रसन्न त्या होसी ।।
वामनरूप धरुनी बळींच्या द्वारीं तिष्ठसी ।। आरती० ।। ३ ।।
सहस्त्रार्जुन मातला जमदग्नीचा वध केला ।।
कष्टी ते रेणुका म्हणुनी सहस्त्रार्जुन वधिला ।
निःक्षत्री पृथ्वी दान दिधली विप्राला ।।
सहावा अवतार परशुराम प्रगटला ।। आरती० ।। ४ ।।
मातला रावण सर्वां उपद्रव केला ।।
तेहतीस कोटी देव बंदी हरिलें सीतेला ।।
पितृवचनालागीं रामें वनवास केला ।।
मिळोनी वानरसहित राजा राम प्रगटला ।। आरती० ।। ५ ।।
देवकीवसुदेव बंदीमोचन त्वां केलें ।।
नंदाघरी जाऊनि निजसुख गोकुळा दिधलें ।।
गोरसचोरी करितां नवलक्ष गोपाळ मिळविले ।।
गोपिकांचे प्रेम पाहुनी श्रीकृष्ण भुलले ।। आरती० ।। ६ ।।
बौद्ध कलंकी कलियुगीं अधर्म हा अवघा ।।
सोडुनि दिधला धर्म म्हणूनी न दिससी देवा ।।
म्लेंच्छमर्दन करिसी म्हणोनि कलंकी केशवा ।।
बहिरवी जान्हवी द्यावी निजसुखानंदसेवा ।। आरती० ।। ७ ।।