ओवी १:

त्यांसी सर्वांभूतीं निजात्मता । देशी तूं आपुली सत्ता । त्यांच्या बोलांमाजी वर्तता । कृष्णनाथा तूं होशी

अर्थ: तुझ्या (भगवान श्रीकृष्णाच्या) भक्तांना सर्वांभूतीं (सर्व प्राण्यांमध्ये) निजात्मता (स्वतःचा आत्मा) दिसतो. तूं (भगवान) आपली सत्ता (सत्ता) देतोस. त्यांच्या बोलांत (बोलांमध्ये) वर्तता (चालतोस) तूं कृष्णनाथ (श्रीकृष्ण) होतोस.

ओवी २:

मनुष्यनाट्याचेनि योगें । जें जें केलें तुवां अंगें । तें गातां ऐकतां अनुरागें । तरले वेगें निजभक्त

अर्थ: तुझ्या (भगवान श्रीकृष्णाच्या) मनुष्यनाट्याच्या (मानवी नाटकाच्या) योगाने, जे जे (जसे जसे) केलें तुवां अंगें (तुझ्या अंगांनी), ते गाताना (गाणं करताना) आणि ऐकतांना (ऐकताना) अनुरागाने (प्रेमाने) तुझ्या भक्तांनी (निजभक्तांनी) वेगाने तरले (मोक्ष प्राप्त केला).

ओवी ३:

म्यांचि केली जे जे आळी । ते त्वां पुरविली सर्व काळीं । त्या मज उपेक्षूनि वनमाळी । अंतकाळीं कां जाशी

अर्थ: म्यां (माझ्याच) केलेल्या जे जे आळणी (कथा), ते त्वां (तू) पुरवले (पूर्ण केले) सर्व काळांत (सर्व काळात). त्या (त्या) मजला (माझ्याशी) उपेक्षून (उपेक्षून), वनमाळी (श्रीकृष्ण) अंतकाळी (शेवटच्या काळात) का जातोस?

ओवी ४:

एवं यापरी देवकीसुत । पूर्ण पूर्णाशें भगवंत । विनविला श्रीकृष्णनाथ । निजभृत्य-उद्धवें

अर्थ: एवम (अशा) प्रकारे देवकीसुत (देवकीच्या पुत्राने, श्रीकृष्णाने) पूर्ण पूर्णाशें (पूर्णपणे) भगवंत (भगवान) विनविला (प्रार्थना केली). श्रीकृष्णनाथाने (भगवान श्रीकृष्ण) निजभृत्य (स्वकिय सेवक) उद्धवाला (उद्धवला).

ओवी ५:

'निजभृत्य' म्हणणें । उद्धवासी याकारणें । निजगुज श्रीकृष्णें । त्यासीं बोलणें सर्वदा

अर्थ: 'निजभृत्य' (स्वकिय सेवक) म्हणणे, उद्धवासाठी (उद्धवला) याकारणे (यामुळे). निजगुज (गुप्त गोष्टी) श्रीकृष्णने (भगवान श्रीकृष्ण) त्याला (उद्धवला) सर्वदा (सर्वकाळ) सांगितले.

ओवी ६:

जेथ रिगमु नाहीं रुक्मिणीसी । ठावो नाहीं वसुदेवदेवकीसी । बळिभद्रा प्रद्युम्नासी । अनिरुद्धासी जे ठायीं

अर्थ: जिथे (जिथे) रुक्मिणी (भगवानाच्या पत्नीला) माहीत नाही, ठावो (ज्ञान) नाही वसुदेवदेवकीला (भगवानाचे माता-पिता), बळिभद्र (बलराम) प्रद्युम्नाला (भगवानाचे पुत्र) आणि अनिरुद्धाला (भगवानाचे नातू) नाही.

ओवी ७:

ते ठायीं कृष्णाप्रती । उद्धव असे अहोरातीं । यालागीं पैं 'एकांती' । ज्ञाते म्हणती तयासी

अर्थ: त्या ठिकाणी (त्यांच्या सोबतीत), श्रीकृष्णाप्रती (श्रीकृष्णासोबत), उद्धव (उद्धव) अहोरात्र (रात्रंदिवस) आहे. म्हणून (म्हणून) 'एकांती' (एकांतातील) ज्ञाते (ज्ञानी) म्हणून त्याला म्हणतात.

ओवी ८:

श्रीकृष्णासी वाडेंकोडें । जीवापरीस जें जें आवडे । तें उद्धवासी देणें घडे । प्रेम गाढें भक्तांचें

अर्थ: श्रीकृष्णाला (भगवान श्रीकृष्णाला) जी जी वाडेंकोडें (प्रिय वस्त्रं) जीवापरीस (जीवाप्रमाणे) आवडतात, ते उद्धवला (उद्धवला) देणे (देणे) घडते. प्रेम गाढ (गाढ) भक्तांचे (भक्तांचे) आहे.

ओवी ९:

देतां तो जरी नेघे । तरी धांवोनि आलिंगी वेगें । न घेतां देवो पायां लागे । भक्तपांगें पांगिला

अर्थ: देताना (देताना) तो (भगवान) जरी (जरी) न घे (न घेत) तरी धावून (धावत) आलिंगन (आलिंगन) करतो. न घेताही (न घेताही) देव (भगवान) पायांवर (पायांवर) लागतो. भक्तपांगें (भक्तांप्रमाणे) पांगला (संपर्क साधला).

ओवी ४१०:

यालागीं कृष्णासी प्रियकर । उद्धवुचि साचार । याहूनि प्रेम थोर । नाहीं सधर आनाचें

अर्थ: त्यामुळे (म्हणून) कृष्णाला (भगवान श्रीकृष्णाला) प्रियकर (प्रियकर) उद्धवचि (उद्धव) साचार (संपूर्ण) आहे. याहून (याहून) प्रेम थोर (महान) नाही अन्य (इतर).

ओवी ११:

यालागीं 'प्रिय-भृत्य-एकांती' । ये बिरुदें उद्धवासी साजती । तेणें निजस्वामीस विनंती । निजप्रीतीं पैं केली

अर्थ: त्यामुळे (म्हणून) 'प्रिय-भृत्य-एकांती' (प्रिय सेवक आणि एकांतातील) हे बिरुदे (उपाधी) उद्धवला (उद्धवला) साजते. त्याने (त्यामुळे) निजस्वामीस (स्वकिय स्वामी) विनंती (प्रार्थना) केली. निजप्रीतीने (स्वकिय प्रेमाने) केली.

ओवी १२:

ऐकोनि उद्धवाचें वचन । चातकांलागीं जेवीं घन । तेवीं वोळला जगज्जीवन । स्वानंदघन निजबोधें

अर्थ: उद्धवाचे (उद्धवाचे) वचन (वचन) ऐकून, चातकासाठी (चातक पक्षासाठी) जसे घन (मेघ) असतात, तसे (तसेच) जगज्जीवन (सर्व जीवांचे जीवन) स्वानंदघन (स्वतःच्या आनंदाचे मेघ) निजबोध (स्वकिय ज्ञान) देतात.

ओवी १३:

चातकाची तहान किती । तृप्त करूनि निववी क्षिती । उद्धवउीद्देशें श्रीपती । त्रिजगती निववील

अर्थ: चातकाची (चातक पक्षाची) तहान (तहान) किती (किती) तृप्त (तृप्त) करून, क्षिती (पृथ्वी) निववते. उद्धवाच्या (उद्धवाच्या) उद्देशाने (प्रस्तावनेने) श्रीपती (भगवान) त्रिजगती (तीनही जगात) निववतो.

ओवी १४:

ऐकतां उद्धवाचे बोल । येताति श्रीकृष्णासी डोल । भक्तभाग्य जी सखोल । जाहली वोल प्रेमाची

अर्थ: उद्धवाचे (उद्धवाचे) बोल (वचन) ऐकताना, श्रीकृष्णाला (भगवान श्रीकृष्णाला) डोल (डोल) येतो. भक्तांचे (भक्तांचे) भाग्य (सुख) जी (जे) सखोल (गहन) आहे, ते प्रेमाची (प्रेमाची) वोल (वाणी) होते.

ओवी १५:

ते वोळले भक्तभूमीसी । निजबीज पेरील हृषीकेशी । तें पीक पुरेल जगासी । मुक्तराशी मुमुक्षां

अर्थ: ते (भगवान) भक्तभूमीला (भक्तांच्या मनाला) निजबीज (आपल्या बीजाने) पेरतील. हृषीकेश (भगवान) हे पीक (फसल) जगाला पुरवेल. मुक्तराशी (मोक्षाची राशी) मुमुक्षांना (मोक्ष इच्छुकांना) मिळेल.

ओवी १६:

धेनु वत्साचेनि वोरसें । घरा दुभतें पुरवी जैसें । तेवीं उद्धवाचेनि उद्देशें । जग हृषीकेशें निवविजे

अर्थ: जसे धेनु (गाय) वत्साला (वासा) दूध पुरवते, तसे उद्धवाच्या उद्देशाने (प्रस्तावाने) जग हृषीकेशाने (भगवान श्रीकृष्णाने) निवविले (समाधान केले).

ओवी १७:

घरीं पाहुणयालागीं । कीजती परवडी अनेगी । तेथ बालकें जेवीं विभागी । होतीं वेगीं न मागतां

अर्थ: घरी पाहुण्यासाठी (पाहुण्यांसाठी) केलेले अनेक प्रकारचे (विविध) पाते, तेथे बालकांना (मुले) विभागून (विभाजित) देण्यात येते. ती (मुले) वेगाने (लवकर) खातात न मागता.

ओवी १८:

पक्वान्न सेवूं नेणतीं बाळें । तरी माता मुखीं घाली बळें । तैसें जनार्दनें आम्हां केलें । स्वयें दिधलें निजशेष

अर्थ: पक्वान्न (पक्व केलेले अन्न) खाऊ शकत नसताना, माता बळाने (जबरदस्तीने) मुखात (तोंडात) घालते. तसंच जनार्दनाने (भगवानाने) आम्हाला (आम्हाला) केले, स्वयें (स्वतःच्या) निजशेषाने (उरलेले अन्न) दिले.

ओवी १९:

नवल कृपा केली कैशी । कृष्ण उद्धवातें उपदेशी । तोचि अर्थ दिधला आम्हांसी । देशभाषीं अर्थितां

अर्थ: नवल (अनोखी) कृपा केली कशी (कशी), कृष्णाने (भगवान श्रीकृष्णाने) उद्धवाला (उद्धवाला) उपदेश (शिक्षण) दिले. तोच अर्थ (तोच अर्थ) आम्हाला (आम्हाला) देशभाषेत (मातृभाषेत) दिला.

ओवी ४२०:

एका जनार्दनु म्हणे । श्रोतां सावधान होणें । हें मी तोंडें बोलों कवणें । तिंहीं मज करणें सावध

अर्थ: एका (एका) जनार्दनाने (जनार्दनाने) म्हटलं, श्रोते सावधान (सावधान) होणे. हे मी (मी) तोंडाने (तोंडाने) काय बोलू? त्यांनाही (त्यांनाही) मला (मला) सावध (सावधान) करा.

ओवी २१:

निजभक्तें केली विनंती । निजज्ञान बोलेल भक्तपती । श्रवणाची सावध पंक्ती । बैसवा वृत्ति तद्बोतधें

अर्थ: निजभक्तांनी (स्वकिय भक्तांनी) विनंती (प्रार्थना) केली. निजज्ञान (स्वकिय ज्ञान) बोलेल भक्तपती (भक्तांचा स्वामी). श्रवणाची (ऐकण्याची) सावध (सावधान) पंक्ती (समूह) बसवा वृत्ति (स्वभाव) तद्बोतधें (तद्वचन).

ओवी २२:

येथ मुक्तांचें कोड । पुरे मुमुक्षांची चाड । येचिविषयीं कथा गोड । श्रवणकवाड उघडेल

अर्थ: येथे मुक्तांचे (मोक्ष प्राप्त केलेल्या) कोड (रहस्य) पुरे (पुरेसा) आहे. मुमुक्षांची (मोक्ष इच्छुकांची) चाड (इच्छा) आहे. याविषयी कथा (कथांचे) गोड (गोड) श्रवणकवाड (ऐकण्याचे दार) उघडेल.

ओवी २३:

उद्धवें श्रीकृष्ण विनविला । ना तो श्रवणीं डांगोरा पिटिला । मुमुक्षां म्हणे चला चला । कृष्ण वोळला निजबोधें

अर्थ: उद्धवाने (उद्धवाने) श्रीकृष्णाला (भगवान श्रीकृष्णाला) विनविले (विनविले). तो (भगवान) श्रवणात (ऐकण्यात) डांगोरा (घोषणा) पिटला (केली). मुमुक्षांना (मोक्ष इच्छुकांना) म्हणाला, चला चला. कृष्ण (भगवान) निजबोध (स्वकिय ज्ञान) दिला.

ओवी २४:

मोक्षमार्गींचे कापडी । अर्थतृषातृषितें बापुडीं । प्रबोधबोधाची पव्हे गाढी । उद्धवें रोकडी घालविली

अर्थ: मोक्षमार्गाचे (मोक्षाच्या मार्गाचे) कापडी (पताका), अर्थतृषा (अर्थाच्या तृषा) तृषित बापुडी (दुःखी जीव) प्रबोधबोधाची (ज्ञानाच्या) पव्हे (घागर) गाढी (भरली). उद्धवाने (उद्धवाने) रोकडी (संपूर्ण) घालवली.

ओवी २५:

भक्तिजननी माझी तेथ । कडे घेवोनि होती नेत । जनार्दन परमामृत । जाहलें प्राप्त तिचेनीं

अर्थ: भक्तिजननी (भक्तांची माता) तिथे (ठिकाणी) माझ्या कडे घेऊन नेत होती. जनार्दनाने (भगवानाने) परमामृत (परम अमृत) मिळवले, तिच्या (भक्तांच्या) तर्फे.

ओवी २६:

ते तुझी भक्ति तत्वतां । आम्हांसी असावी सर्वथा । तुज मागावी मुक्तता । तंव ते मूर्खता भक्तांची

अर्थ: तुझी (भगवानाची) भक्ति तत्वतां (तत्त्वज्ञानाने) आम्हांला (आम्हांला) असावी सर्वथा (सर्वकाळ). तुज (भगवानाकडे) मागावी मुक्तता (मोक्ष), तें (ते) मूर्खता (मूर्खता) भक्तांची (भक्तांची) आहे.

ओवी २७:

साच असावी बद्धता । तरी म्यां मागावी मुक्तता । तेचि नाहीं गा तत्वतां । मिथ्या मागतां मूर्खता

अर्थ: साच (संपूर्ण) असावी बद्धता (बंधने), तरी मी मागतोस मुक्तता (मोक्ष). तेच नाहीं गा तत्वतां (तत्त्वज्ञानाने), मिथ्या मागतोस मूर्खता (मूर्खता).

ओवी २८:

मीतूंपणेंवीण सहजस्थिती । तुझी असो अभेद-भक्ती । हेचि मागणें पुढपुढतीं । संतांप्रती सर्वदा

अर्थ: मीतूंपणेंवीण (स्वतःच्या तत्वज्ञानाशिवाय) सहजस्थिती (सहजस्थिती) तुझी असो अभेद-भक्ती (निरंतर भक्ती). हेच मागणें पुढपुढतीं (प्रसिद्ध), संतांप्रती (संतांच्या) सर्वदा (सर्वकाळ).

ओवी ४२९:

उद्धवासी ज्ञान गुप्त । उपदेशील कृष्णनाथ । एका जनार्दन विनवित । दत्तचित्त तुम्ही दीजे

अर्थ: उद्धवाला (उद्धवला) ज्ञान गुप्त (गुप्त ज्ञान) उपदेश (शिक्षण) दिला कृष्णनाथाने (भगवान श्रीकृष्णाने). एका जनार्दनाने (जनार्दनाने) विनवित (विनवित), दत्तचित्त (संपूर्ण चित्त) तुम्ही (तुम्ही) द्या.