ओवी १:

ॐ नमो श्रीजनार्दना । भावार्थें नमितां चरणा । जनेंसहित मीपणा । नाहींच जाणा स्वयें केलें

अर्थ: ॐ नमो श्रीजनार्दन, भावनेने चरणांना (पायांना) नमन. जनांसहित (लोकांसहित) मीपण (अहंकार) नाहींच राहते, असे स्वतः करणे.

ओवी २:

लिंगदेहाचें मर्दन । तेंचि जनाचें अर्दन । यालागीं नामें जनार्दन । प्रगट जाण प्रसिद्धी

अर्थ: लिंगदेहाचे (सुकुमार शरीराचे) मर्दन करणे म्हणजे जनाचे (लोकांचे) अर्दन करणे. यासाठी नाम (नाव) जनार्दन प्रसिद्ध आहे.

ओवी ३:

तुझी ऐशीच करणी । कर्म कर्ता नुरवूनि । सुखें नांदविसी जनीं । समाधानीं जनार्दना

अर्थ: तुझी (भगवानाची) अशीच करणी (कर्म) आहे, की कर्मकर्ता (कर्तव्य करणारा) नुरवून (नष्ट करून) तू जनांना (लोकांना) सुखाने नांदवतो. समाधानी (संतुष्ट) जनार्दन आहेस.

ओवी ४:

सुखेंचि तुझें नाम घेतां । घातु करिसी जीविता । जीवु घेऊनि तत्वतां । होसी सर्वथा कृपाळू

अर्थ: सुखाने तुझें (भगवानाचे) नाम (नाव) घेताना, तू जीविता (जीवांना) घातु (अपराध) करतोस. जीव (जीव) घेऊन तत्त्वाने (सत्याने) तू सर्वथा कृपाळू (कृपाळू) होतोस.

ओवी ५:

तुझे नामाचें प्रबळ बळ । माथा नुधविती कळिकाळ । चारी मुक्ति केवळ । होती निश्चळ निजदासी

अर्थ: तुझे (भगवानाचे) नामाचे (नावाचे) प्रबळ बळ (सुदृढ शक्ती) आहे, जे कळिकाळ (कलियुग) माथ्यावर (शरीरावर) नुधविती (प्रभावित करते). चारी मुक्ति (चार प्रकारचे मोक्ष) केवळ (फक्त) निश्चळ (अचल) निजदासी (सेविका) होतात.

ओवी ६:

नामें एवढें ढसाळ देणें । त्या तुझें स्वरूप कवण जाणे । सांडूनि जाणणें नेणणें । निवांत राहाणें तत्वतां

अर्थ: नामाने (नावाने) एवढे ढसाळ (प्रभावशाली) देणे, तुझें (भगवानाचे) स्वरूप (स्वरूप) कोण जाणते? जाणणें (जाणणे) नेणणें (न जाणणे) सांडून (त्यागून) निवांत (शांत) राहणे हे तत्त्वाने (सत्याने) होतो.

ओवी ७:

तुझा स्तुतिवादु करणें । तंव परतलीं श्रुति पुराणें । तेथ माझें आरुष बोलणें । कोठें कोणें सारावें

अर्थ: तुझा (भगवानाचा) स्तुतिवाद (प्रशंसा) करणे म्हणजे श्रुति (श्रुति) आणि पुराण (पुराणे) परततात. तेथे माझें आरुष (कठोर) बोलणे कोठे सारावे?

ओवी ८:

तुझा स्तुतिवादु तें मौन । तुझा कळवळा तें कीर्तन । कांहीं न करणें तें अनुसंधान । साचार जाण श्रीकृष्णा

अर्थ: तुझा (भगवानाचा) स्तुतिवाद (प्रशंसा) तें मौन (मौन आहे). तुझा (भगवानाचा) कळवळा (वेदना) तें कीर्तन (भजन आहे). कांहीं न करणे म्हणजे अनुसंधान (शोध) आहे. साचार (सज्जन) श्रीकृष्ण जाणतात.

ओवी ९:

ऐशियाही तुझे ठायीं । अचाट हांव उठिली पाहीं । तेचि अर्थीं चित्त देई । कृपानिर्वाही गुरुराया

अर्थ: ऐशी तुझे (भगवानाचे) ठायीं (ठिकाणी) अचाट (अत्यंत) हांव (इच्छा) उठली पाहिजे. तेच (तसेच) अर्थाने (मूल्याने) चित्त (मन) देई, कृपानिर्वाही (कृपा करणारा) गुरुराया (सर्वश्रेष्ठ गुरु).

ओवी १०:

खद्योत प्रकाशूं पाहे चांदा । मशक गरुडासी घे खांदां । तैसा मी एकादशस्कंधा । मूर्ख नुसधा टीकार्थी

अर्थ: खद्योत (काजवा) प्रकाशत पाहतो चांदा (चंद्र). मशक (माशी) गरुडाशी (गरुडाशी) खांद्यावर घेते. तैसा (तसाच) मी एकादशस्कंध (एकादश स्कंध) मूर्ख (मूर्ख) नुसधा (नुसता) टीकार्थी (टीकेसाठी).

ओवी ११:

येचि विषयीं गुरुनाथा । कृपा करावी सर्वथा । ग्रंथरचना ग्रंथार्था । सार्थकता करावी

अर्थ: हेच (हीच) विषयीं (विषयावर) गुरुनाथा (सर्वश्रेष्ठ गुरु) कृपा करावी सर्वथा (संपूर्णपणे). ग्रंथरचना (ग्रंथाची रचना) आणि ग्रंथार्था (ग्रंथाच्या अर्थाने) सार्थकता (सार्थक) करावी.

ओवी १२:

ऐशी विनवणी ऐकतां । कृपापद्मकरु ठेविला माथां । तंव उद्योत्कार जाहला ग्रंथा । यथार्थता निजदीपें

अर्थ: अशी विनवणी (प्रार्थना) ऐकताना, कृपापद्मकर (कृपेचे हात) माथ्यावर ठेवले. त्यामुळे ग्रंथाच्या (पुस्तकाच्या) यथार्थतेचा उद्योत्कार (प्रकाश) झाला.

ओवी १३:

नवल कृपेची करणी । अर्थचिंतामणीची खाणी । उघडली तत्क्षणीं । पदार्थश्रेणी कविमुद्रा

अर्थ: कृपेची करणी (कृपेचे कार्य) अचंबित करणारे आहे. अर्थचिंतामणीची (मूल्यवान खजिना) खाणी तत्क्षणी उघडली. पदार्थश्रेणी (वस्त्रांच्या श्रेणी) कविमुद्रा (कवितांच्या भाषेत).

ओवी १४:

लेतां सिद्ध अलंकारा । कवण सांकडें लेणारा । ताल राखतां खांबसूत्रा । लेपाच्या करा प्रयास काय

अर्थ: सिद्ध अलंकार (सजावट) लेताना, कोण सांकडें (अलंकार) लेणारा. ताल राखताना खांबसूत्र (वस्त्रांची लांबी) आहे. लेपाच्या (अलंकारांच्या) प्रयत्नांची काय गरज?

ओवी १५:

बापाचीं पक्वान्नें घेउनी । बाळ घाली बापाचे वदनीं । तेणें साचचि तो संतोषोनी । होय मनीं सुखाचा

अर्थ: बापाची पक्वान्ने (अन्न) घेऊन, बाळ बापाच्या तोंडात घालतो. त्यामुळे बाळाच्या संतोषाने (आनंदाने) मनी सुख (आनंद) होतो.

ओवी १६:

तैशीच हेही कथा । तूंचि ग्रंथु तूंचि कविता । तेथें कोणीं घ्यावी अहंता । 'मी कर्ता' म्हणौनी

अर्थ: तशीच ही कथा (कथा) देखील आहे. तूंचि ग्रंथ (ग्रंथ) तूंचि कविता (कविता) आहे. येथे कोणी अहंता (अहंकार) घ्यायला नको. 'मी कर्ता' (मी कर्ता) म्हणू नका.

ओवी १७:

गुरूनें सांडविली 'अहंता' । शेखीं राहों नेदीच 'सोहंता' । तेथ मी एकु कवि-कर्ता । हेंही सर्वथा न सरे पैं

अर्थ: गुरूंनी 'अहंता' (अहंकार) सांडविला आहे. शेखीं (ध्यानात) नेदीच 'सोहंता' (स्वतःचे अस्तित्व) नाही. येथे मी एक कवि-कर्ता (कविता करणारा) आहे. हेही सर्वथा न सरे (न संपते).

ओवी १८:

सूचितां अहंकाराचा झाडा । सूचनाचि होय त्याचा जोडा । जो आपणियातें म्हणवी वेडा । तोचि गाढा अतिचतुर

अर्थ: अहंकाराचा झाडा (झाड) सूचित करून, सूचना (सूचना) म्हणजे त्याचा जोडा (जोडा) आहे. जो आपणियातें (आपल्या बद्दल) वेडा म्हणतो, तोच गाढ (गंभीर) अतिचतुर (अत्यंत चतुर) आहे.

ओवी १९:

तैशीच हेही होईल वार्ता । यालागीं श्रीगुरुनाथा । चरणीं ठेविला माथा । कर्ता करविता तूंचि तूं

अर्थ: तशीच ही वार्ता (कथा) होईल. यासाठी (म्हणून) श्रीगुरुनाथांच्या चरणीं (पायांवर) माथा ठेवला. कर्ता (कर्ता) करविता (करवणारा) तूंचि तूं (तूच).

ओवी २०:

मागील ग्रंथसंगती । पंचमाध्यायाचे अंतीं । नारद वसुदेवाप्रती । बोलिला उपपत्ति ते ऐशी

अर्थ: मागील ग्रंथसंगती (ग्रंथांचा संग्रह) पंचमाध्यायाच्या (पाचव्या अध्यायाच्या) अंत (शेवट) वर नारद वसुदेवाला बोलिला (सांगितला) उपपत्ति (उपदेश) ते ऐशी (तसा).

ओवी २१:

हा परमात्मा श्रीहरी । लीलाविग्रहें देहधारी । अवतरला तुमचे घरीं । भाग्यें करी नटनाट्य

अर्थ: हा परमात्मा (सर्वोच्च आत्मा) श्रीहरी (भगवान विष्णू) लीलाविग्रह (लीला करणारे) देहधारी (शरीरधारी) आहे. तो तुमच्या घरी अवतरला आहे. भाग्याने (भाग्याने) नटनाट्य (नाटक) करतो.

ओवी २२:

हा ईशाचाही निजईशु । वैकुंठींचा निजवासु । परमात्मा परेशु । जगदीशु श्रीकृष्णु

अर्थ: हा ईश्वराचाही (भगवानाचा) निजईश (स्वयंभगवान) आहे. वैकुंठींचा (वैकुंठाचा) निजवास (वास्तव्य) आहे. परमात्मा (सर्वोच्च आत्मा) परेश (सर्वश्रेष्ठ) आहे. जगदीश (जगाचा ईश्वर) श्रीकृष्ण आहे.

ओवी २३:

तेंचि नारदवचनप्रमाण । प्रार्थावया श्रीकृष्ण । मिळवोनियां देवगण । द्वारकेसी जाण स्वयें आले

अर्थ: त्याच नारदवचनप्रमाणे (नारदांच्या वचनानुसार) प्रार्थना करण्यासाठी श्रीकृष्णाने देवगणांना (देवतांना) मिळवून, द्वारकेला स्वतः आला.

ओवी २४:

शुक म्हणे परीक्षिती । पहावया श्रीकृष्णमूर्ती । सुरवर द्वारकेसी येती । विचित्र स्तुति तिंहीं केली

अर्थ: शुकदेव परीक्षिताला सांगतात की, श्रीकृष्णमूर्तीचे दर्शन घेण्यासाठी सर्वोच्च देवताद्वारकेला येतात आणि त्यांनी विचित्र स्तुति केली.

ओवी २५:

श्रीकृष्णमूर्तीचें कवतिक । पहावया देव सकळिक । चतुर्मुख पंचमुख । वेगें षण्मुख पातले

अर्थ: श्रीकृष्णमूर्तीच्या सौंदर्याचे वर्णन करण्यासाठी सर्व देवता एकत्र येतात. चतुर्मुख (ब्रह्मा), पंचमुख (शिव), आणि वेगाने षण्मुख (कार्तिकेय) पातले (आले).

ओवी २६:

करावयास प्रजाउत्पत्ती । पूर्वीं नेमिला प्रजापती । तोही आला द्वारकेप्रती । कृष्णमूर्ती पहावया

अर्थ: प्रजाउत्पत्ती (प्रजांच्या उत्पत्ती) साठी पूर्वी नेमलेले प्रजापती (ब्रह्मा) देखील द्वारकेला श्रीकृष्णमूर्तीचे दर्शन घेण्यासाठी आले.

ओवी २७:

सनकादिक आत्माराम । अवाप्तसकळकाम । तेही होऊनि आले सकाम । मेघश्याम पहावया

अर्थ: सनकादिक (सनकादिक ऋषी), आत्माराम (आत्माराम) आणि सर्व इच्छा पूर्ण झालेल्या (अवाप्तसकळकाम) देखील मेघश्याम (श्रीकृष्ण) पाहण्यासाठी आले.

ओवी २८:

भूतनायक रुद्रगण । आले अकराही जण । पहावया श्रीकृष्ण । भूतगणसमवेत

अर्थ: भूतनायक (भूतांच्या नायक) रुद्रगण (रुद्रांचे गण) देखील अकराही जण (अकरा) श्रीकृष्ण पाहण्यासाठी आले.

ओवी २९:

पहावया श्रीकृष्णरावो । घेऊनि गणांचा समुदावो । द्वारके आला महादेवो । भूतभविष्यांचा पहा हो त्रिकाळज्ञाता

अर्थ: श्रीकृष्णराव (श्रीकृष्ण) पाहण्यासाठी गणांचा समुदाव (समुदाय) घेऊन महादेव (शिव) द्वारकेला आले. भूतभविष्यांचे त्रिकाळज्ञाता (तीन काळांचे जाणकार) आहेत.

ओवी ३०:

श्रीकृष्णदर्शनाची उत्कंठा । थोर लागली नीलकंठा । धांवतां मोकळ्या सुटल्या जटा । कृष्णवरिष्ठा पहावया

अर्थ: श्रीकृष्णदर्शनाची उत्कंठा (इच्छा) नीलकंठा (शिव) मध्ये थोर (महान) होती. धावताना त्यांच्या जटा (केश) मोकळ्या सुटल्या. कृष्णवरिष्ठा (श्रेष्ठ कृष्ण) पाहण्यासाठी आले.

ओवी ३१:

एकुणपन्नास मरुग्दण । तेणेंसीं इंद्र आला आपण । पहावया श्रीकृष्ण । स्वयें जाण सादर

अर्थ: ५९ देवतांचे समूह (मरुदण) घेऊन इंद्र स्वतः श्रीकृष्णाचे दर्शन घेण्यासाठी सादर आले.

ओवी ३२:

सांडोनियां रविमंडळ । बारा आदित्यांचा मेळा । पहावया कृष्णसोहळा । तृषित डोळां होऊनि आले

अर्थ: सूर्य मंडल सोडून १२ आदित्यांचा समूह (ब्रह्मदेवाचे १२ पुत्र) कृष्णसोहळा पाहण्यासाठी तृषित डोळ्यांनी (अत्यंत इच्छेने) आले.

ओवी ३३:

सूर्य अधिष्ठिला डोळां । देखे पदार्थां सकळां । कृष्ण न देखतां आंधळा । सूर्यो पावला अंधत्व

अर्थ: सूर्य डोळ्यांमध्ये (दृष्टीमध्ये) अधिष्ठित (प्रतिष्ठित) होतो आणि सर्व पदार्थांना (वस्तूंना) पाहतो. पण कृष्णाला न पाहिल्याने सूर्य आंधळा (अंध) झाला.

ओवी ३४:

पाहतां श्रीकृष्णाचें मुखकमळ । फिटलें सूर्याचें पटळ । मग देखणा झाला केवळ । सर्वांगें सकळ स्वयें रवि

अर्थ: श्रीकृष्णाचे मुखकमळ (कमळासारखा मुख) पाहताना, सूर्याचे पटळ (प्रकाश) फुटले (खुलले). मग सूर्य देखणा झाला आणि त्याचे सर्व अंग (शरीर) प्रकाशाने चमकले.

ओवी ३५:

तिन्ही अग्नी तेजाळे । परी ते धूमें झांकोळले । कृष्ण देखतांच उजळले । निर्धूम जाहले निजतेजें

अर्थ: तीन अग्नि (विविध अग्नि) तेजाळे (प्रकाशमान) झाले. पण धूमामुळे (धुके) झांकोळले (ढाकले) गेले. कृष्णाचे दर्शन होताच, अग्नि निर्धूम (धुम्ररहित) झाला आणि निजतेज (स्वतःचा तेज) प्रकट झाला.

ओवी ३६:

आठां वसूंचा मेळा । पाहों आला कृष्णलीला । म्हणे मदनाचा पुतळा । तंव तो खेळे लीला कृष्णांकीं

अर्थ: आठ वसूंचा (आठ वसू देवता) मेळ (समूह) कृष्णलीला पाहण्यासाठी आले. त्यांनी कृष्णाला मदनाचा (कामदेवाचा) पुतळा म्हणून ओळखले.

ओवी ३७:

अश्विनीकुमार धन्वंतरी । तेही भवरोगें पीडिले भारी । कृष्णदर्शनामृतकरीं । निरुज क्षणावरी ते जाहले

अर्थ: अश्विनीकुमार (देववैद्य) आणि धन्वंतरी (औषधी देवता) देखील भवरोगाने (संसाराच्या रोगाने) पीडित होते. कृष्णाचे दर्शन घेताच, ते क्षणभरात निरोगी झाले.

ओवी ३८:

ऋषभदेव अंगिरस । रुद्र मीनले असमसाहस । विश्वे-साध्यदेव बहुवस । देवीं आकाश दाटलें

अर्थ: ऋषभदेव, अंगिरस, रुद्र, मीनले, असमसाहस, विश्वे, साध्यदेव, आणि बहुवस (विविध देवता) आकाशात एकत्र आले.

ओवी ३९:

आमुची गायनकळा मोठी । होतें गंधर्वांच्या पोटीं । ते कृष्णवेणुगीतासाठीं । जाहली शेवटीं न सरती

अर्थ: आमची गायनकला (गायन कौशल्य) गंधर्वांच्या (स्वर्गीय गायकांच्या) पोटात मोठी आहे. त्यांनी कृष्णवेणुगीत (कृष्णाच्या बासरीचे गीत) गाण्यासाठी तयारी केली, जी शेवटी संपली नाही.

ओवी ४०:

यालागीं दर्शनाची आस । क्षणक्षणां पाहती वास । त्यांसी गायनकळा सावकाश । दिधली सुरस कृपामात्रें

अर्थ: दर्शनाची (दर्शनाची) आस (इच्छा) क्षणक्षणांत वाढली. त्यांनी गायनकला सावकाश (हळूहळू) वाढवली, जी सुरांच्या कृपेमुळे दिली.

ओवी ४१:

अप्सरा म्हणती आम्ही नाचणी । तंव काळियाच्या फणारंगणीं । एकेचि तालें लाजवूनी । तत्क्षणीं सांडिल्या

अर्थ: अप्सरा (स्वर्गीय नर्तिका) म्हणतात की आम्ही नाचणी (नर्तिका) आहोत. पण काळियाच्या (नागाच्या) फणारंगणात (रंगमंचावर) एकाच तालाने (तालबद्ध) लाजवून, तत्क्षणी (लगेच) सांडिल्या (सोडून दिल्या).

ओवी ४२:

त्या दीनवदना कामिनी । आल्या दर्शनालागोनी । नाचों शिकविल्या नाचणी । रासरंगणीं भृकुटिमात्रें

अर्थ: त्या दीनवदना (दीनवदना) कामिनी (सुंदर स्त्रिया) दर्शनासाठी आल्या. नाच शिकविल्या नाचणी (नर्तिका) रासरंगणीं (रासलीला) भृकुटी (भ्रकुटी) मात्रे (फक्त) नाचली.

ओवी ४३:

पहावया श्रीरंग । आले पाताळींचे पन्नग । सिद्ध चारण अनेग । विद्याधर साङ्ग समुदायें

अर्थ: श्रीरंग (श्रीकृष्ण) पाहण्यासाठी पाताळातील (पाताळातील) पन्नग (नाग) आले. सिद्ध, चारण, अनेग (अनेक) विद्याधर (स्वर्गीय विद्वान) समूहासहित आले.

ओवी ४४:

कश्यपादि ऋषीश्वर । अर्यमादि पितर । गुह्यक आणि किन्नर । आले अपार स्वगणेंसीं

अर्थ: कश्यपादी (कश्यप आणि इतर) ऋषीश्वर (महर्षी), अर्यमादी पितर (पितर), गुह्यक (गुप्त), आणि किन्नर (स्वर्गीय गायक) अपार स्वगण (स्वगण)सहित आले.

ओवी ४५:

एवं विमानांचिया पंक्तीं । दाटलिया द्वारकेप्रती । पहावया कृष्णमूर्ती । आले सुरपती स्वानंदें

अर्थ: असे विमानांच्या (उड्डाण करणाऱ्या) पंक्ती (रांगा) द्वारकेला भरल्या. कृष्णमूर्ती पाहण्यासाठी सर्व देवतापती (देवतेचे प्रमुख) स्वानंदाने (आनंदाने) आले.

ओवी ४६:

जेणें शरीरें श्रीहरी । नाना चरित्रांतें करी । यश विस्तारिलें संसारीं । दुराचारी तरावया

अर्थ: ज्या शरीराने श्रीहरी (भगवान विष्णू) नाना चरित्रे (विविध कथा) करतात, त्याने संसारात यश (कीर्ति) विस्तारते आणि दुराचारींना (दुर्वर्तन करणाऱ्यांना) तारते.

ओवी ४७:

ऐकतां श्रीकृष्णकीर्ती । चतुर्विध प्रायश्चितांची गती । खुंटली जी निश्चितीं । श्रवणार्थीं सादर जाहलिया

अर्थ: श्रीकृष्णाची कीर्ती (महिमा) ऐकताना, चतुर्विध (चार प्रकारचे) प्रायश्चितांची गती (प्रगती) निश्चितच खुंटते. श्रवणार्थीं (ऐकणाऱ्यांसाठी) सादर (प्रस्तुत) जाहलिया (जाते).

ओवी ४८:

भावें घेतलिया श्रीकृष्णनाम । सकळ पातकां करी भस्म । देवीं देखिला पुरुषोत्तम । विश्रामधाम जगाचें

अर्थ: भावपूर्णतेने घेतलेल्या श्रीकृष्णनामाने (भगवानाचे नाव) सर्व पातकांना (पापांना) भस्म (नष्ट) करते. देवांनी देखिला पुरुषोत्तम (सर्वोच्च पुरुष) जो जगाचा विश्रामधाम (विश्रांतीचे स्थान) आहे.

ओवी ४९:

ठाणठकारें अतिउत्तम । सुरनरांमाजी मनोरम । डोळ्यां जाहला विश्राम । मेघश्याम देखोनी

अर्थ: ठाणठकारे (स्थिर) अतिउत्तम (अत्युत्तम) सुर (देव) आणि नर (मनुष्य) मध्ये मनोरम (आकर्षक) आहे. मेघश्याम (कृष्ण) पाहून डोळ्यांना विश्राम (शांती) मिळतो.

ओवी ५०:

मुकुटकुंडलें मेखला । कांसे कसिला सोनसळा । कंठीं रुळे वनमाळा । घनसांवळा शोभतु

अर्थ: मुकुटकुंडलें (मुकुट आणि कुंडले) धारण केलेले, कांस्य (धातू) कसलेले सोन्याचे सळा (अलंकार) आणि कंठात (गळ्यात) वनमाळा (वनस्पतींची माळ) असलेले घनसांवळा (घनश्याम) शोभतात.

ओवी ५१:

लावण्यगुणनिधान । अवतारमाळे मुख्य रत्नन । देवीं देखिला श्रीकृष्ण । निवासस्थान द्वारका

अर्थ: लावण्यगुणनिधान (सौंदर्यगुणांचा निधि) आहे, अवतारमाळे (अवतारांच्या माळेतील) मुख्य रत्न (रत्न) आहे. देवांनी द्वारकाचे निवासस्थान (निवासस्थान) श्रीकृष्ण पाहिला.

ओवी ५२:

कृष्णें अधिष्ठिली पुरी । कनककळसांचिया हारी । रत्नें जडिलीं नाना कुसरीं । तेज अंबरीं न समाये

अर्थ: कृष्णाने अधिष्ठित केलेली पुरी (शहर) आहे, जी कनक (सोन्याच्या) कळसांनी (शिखरांनी) सजली आहे. विविध कुसरीं (अलंकार) रत्नांनी जडली आहेत, आणि त्यांच्या तेजाने (प्रकाशाने) आकाशही सामावू शकत नाही.

ओवी ५३:

जे द्वारकेभीतरीं । कामधेनु घरोघरीं । कल्पद्रुमांचिया हारी । खेळणीं द्वारीं चिंतामणींचीं

अर्थ: द्वारकेच्या (द्वारकेच्या) आत घरोघरी कामधेनु (इच्छापूर्त गाय) आहे. कल्पद्रुमांच्या (इच्छापूर्त झाडांच्या) हारी (श्रृंखला) आहेत, आणि चिंतामणी (इच्छापूर्त रत्न) द्वारीं (दारावर) खेळत आहेत.

ओवी ५४:

द्वारकाजननिवासियांसी । घरीं नवरत्नां चिया राशी । ऋद्धिसिद्धि करूनि दासी । हृषीकेशी नांदतु

अर्थ: द्वारकाच्या (द्वारकेच्या) जननिवासांना (निवासस्थानांना) घरी नवरत्नांच्या राशी आहेत. ऋद्धी आणि सिद्धी (संपन्नता आणि सिद्धी) दासी (सेविका) होऊन हृषीकेशी (भगवान विष्णू) नांदत आहे.

ओवी ५५:

कृष्णरूपाचिया लालसे । डोळ्यां तेणें लाविलें पिसें । आवडी जाहले मोरपिसें । अतिडोळसें हरि‍अंगीं

अर्थ: कृष्णाच्या रूपाच्या लालसेने (इच्छेने) डोळ्यांनी पिसे (पंख) लावले. आवडीने मोरपिसे (मोराचे पंख) झाले, जे अतिडोळसे (डोळ्यांनी पाहिल्यास) हरीअंगांत (भगवानाच्या अंगात) शोभतात.

ओवी ५६:

कैसी बरवेपणाची शोभा । पाहतां नयनीं निघती जिभा । रसाळपणें तो वालभा । उपनिषद्‌गाभा साकारला

अर्थ: कैसी (कशी) बरवेपणाची (सौंदर्याची) शोभा आहे! पाहताना नयन (डोळे) जिभेने (भाषणाने) निघतात. रसाळपणाने (मधुरतेने) तो वालभा (श्रीकृष्ण) उपनिषदांचे (उपनिषद्) गाभा (सार) साकारला आहे.

ओवी ५७:

कृष्ण पहावया आवडी । होताहे देवांसी वरपडी । डोळ्यां थोर लागली गोडी । अर्ध घडी न विसंबती

अर्थ: कृष्णाचे (श्रीकृष्णाचे) दर्शन घेण्याच्या आवडीने (इच्छेने) देवांमध्ये (देवतांमध्ये) वरपडी (श्रेष्ठ) होतात. डोळ्यांना थोर (महान) गोडी (आनंद) लागतो आणि अर्ध्या घडीसाठी (क्षणासाठी) देखील विसंबत नाहीत.

ओवी ५८:

कृष्णरूपाचें कवतुक । पाहतां नयनां लागली भूक । अंतरीं निबिड दाटलें सुख । तरी अधिकाधिक भुकेले

अर्थ: कृष्णाच्या (श्रीकृष्णाच्या) रूपाचे कवतुक (वर्णन) पाहताना नयनांना (डोळ्यांना) भूक लागते. अंतरीं (मनात) निबिड (घन) सुख दाटले तरी अधिकाधिक भुकेले राहतात.

ओवी ५९:

अवलोकितां श्रीकृष्णासी । दृष्टीसी दाटणी होतसे कैशी । मुंडपघसणी न्याहारासी । हृषीकेशी पहावया

अर्थ: श्रीकृष्णाचे (श्रीकृष्णाचे) अवलोकन (दर्शन) करताना दृष्टीला (दृष्टीला) दाटणी (घनता) होते. मुंडपघसणी (मस्तक) न्याहार (जेवण) करताना हृषीकेशी (भगवान विष्णू) पाहण्यासाठी.

ओवी ६०:

मागें पुढें श्रीकृष्णासी । देखणेनि वेढिलें चौंपाशीं । भाग्य उपजलें डोळ्यांसी । पूर्णपुरुषासी देखती

अर्थ: मागे पुढे श्रीकृष्णाला (श्रीकृष्णाला) देखणे (दर्शन) घेण्याची चौंपाशी (चार दिशांना) वेढली जाते. डोळ्यांना (दृष्टीला) भाग्य उपजते (प्राप्त होते) आणि पूर्णपुरुष (सर्वोच्च पुरुष) पहातात.

ओवी ६१:

श्रीकृष्ण घनमेघ सांवळा । निजात्मभावें पाहतां डोळां । सहजें श्यामता आली बुबुळा । कृष्णकळा ठसावली

अर्थ: श्रीकृष्ण (श्रीकृष्ण) घनमेघ (घनमेघ) सांवळा आहे. निजात्मभावाने (स्वतःच्या आत्मभावाने) पाहताना डोळ्यांत श्यामता (कृष्णा) आली आणि कृष्णकळा (कृष्णाचे स्वरूप) ठसावली (स्पष्ट झाली).

ओवी ६२:

जो न कळेचि वेदविवंचना । योगियांच्या न ये ध्याना । त्या प्रत्यक्ष देखोनि कृष्णा । भाग्यगणना अपूर्व

अर्थ: जो (श्रीकृष्ण) वेदविवंचना (वेदांचे अर्थ) न कळतो, योगियांच्या ध्यानात येत नाही, त्या प्रत्यक्ष (साक्षात) श्रीकृष्णाला पाहून भाग्यगणना (भाग्य) अपूर्व (अद्वितीय) आहे.

ओवी ६३:

ऐसा देखोनियां श्रीहरी । देव सुमनांच्या शतधारीं । बहु वरुषले पै अंबरीं । राहोनि वरी विमानीं

अर्थ: असा (अशा) श्रीहरीला (भगवान विष्णूला) पाहून देव सुमनांच्या (फुलांच्या) शतधारीं (शेकडो धारा) वरु (अर्पण) करत आहेत आणि आकाशात विमानीं (विमानांमध्ये) राहून आहोत.

ओवी ६४:

मांदार पारिजात संतान । कल्पद्रुम हरिचंदन । ऐशिया वृक्षांचीं सुमनें जाण । कृष्णावरी संपूर्ण वरुषले

अर्थ:मांदार (मनःकामना पूर्ण करणारा वृक्ष), पारिजात (स्वर्गीय फुलांचा वृक्ष), संतान (मनुष्याच्या उत्पत्तीचा वृक्ष), कल्पद्रुम (इच्छापूर्तीचा वृक्ष), हरिचंदन (सुवासिक चंदन) अशा वृक्षांची सुमने (फुले) श्रीकृष्णावर संपूर्ण वर्षावली गेली आहेत.

ओवी ६५:

श्रीकृष्णासी चहूंकडां । दिव्य सुमनांचा जाहला सडा । समस्त देवीं सन्मुख पुढां । केला पैं गाढा जयजयकारु

अर्थ:श्रीकृष्णाच्या चारही बाजूंनी दिव्य सुमनांचा (फुलांचा) सडा (फुलांचा वर्षाव) झाला. समस्त देवांनी सन्मुख (समोर) पुढे येऊन गाढ (मजबूत) जयजयकार केला.

ओवी ६६:

सार्थ पदबंधरचना । नाना गद्यपद्यविवंचना । स्तवूं आदरिलें यदुनंदना । अमरसेना मिळोनी

अर्थ:सार्थ (अर्थपूर्ण) पदबंध रचना (शब्दांची रचना), नाना (विविध) गद्यपद्यविवंचना (गद्य आणि पद्याचे विचार), यदुनंदन (श्रीकृष्ण) चे स्तवन (प्रशंसा) आदराने (आदरपूर्वक) अमरसेनेने (देवसेनेने) मिळून केले.

ओवी ६७:

विवेकयुक्त प्राणधारणा । मनसा वाचा कर्मणा । नमस्कारु तुझिया चरणां । सच्चिद्धना श्रीकृष्णा

अर्थ: विवेकयुक्त (शहाणपणाने) प्राणधारणा (श्वासाचे नियंत्रण) करणे, मन, वाचा (वाणी) आणि कर्मणे (कर्मे) यांनी तुझ्या चरणांना (पायांना) नमस्कार (प्रणाम) करणे, हे सच्चिदानंद (सत्य-चैतन्य-आनंद) श्रीकृष्णा.

ओवी ६८:

इंद्रियउ परमालागीं जाणा । सांडूनि विषयवासना । दश इंद्रियीं लागलों चरणां । नमन श्रीकृष्णा निजभावें

अर्थ: इंद्रिये (ज्ञानेंद्रिये) परमार्थासाठी (सर्वोच्च सत्यासाठी) जाणून, विषयवासना (वासना) सोडून, दहा इंद्रिये (पाच ज्ञानेंद्रिये आणि पाच कर्मेंद्रिये) तुझ्या चरणांना (पायांना) नमन (प्रणाम) करतात, श्रीकृष्णा, निजभावे (खरे भावनेने).

ओवी ६९:

विषयीं होऊनियां उदास । सांडोनि संसाराची आस । चरण चिंतिती तापस । कर्मपाश छेदावया

अर्थ: विषयाशी (जगत) उदासीन होऊन, संसाराची (संसाराची) आस (इच्छा) सोडून, तपस्वी तुझ्या चरणांना चिंतिती (चिंतन) करतात, कर्मपाश (कर्मांच्या बंधनांचा) छेद करण्यासाठी (तोडण्यासाठी).

ओवी ७०:

ऐसे मुक्तीचिया वासना । मुमुक्षु चिंतिती चरणां । त्यांसी अर्धक्षण न येसी ध्याना । दृढ भावना करितांही

अर्थ: अशा मुक्तीच्या (मोक्षाच्या) वासना (इच्छा) मुमुक्षु (मोक्षाच्या इच्छुक) तुझ्या चरणांना चिंतिती (चिंतन) करतात, तरीही त्यांना अर्धक्षण (क्षणभर) ध्यान (एकाग्रता) येत नाही, दृढ भावना (मजबूत भावनेने) करत असतानाही.

ओवी ७१:

ते प्रत्यक्ष तुझे चरण । आम्हांसी झालें जी दरुषण । देव आपुल्या भाग्या आपण । अतिस्तवन करिताति

अर्थ: ते प्रत्यक्ष (साक्षात) तुझे चरण (पाय) आम्हाला दृष्टीस पडले आहेत. देव आपल्याच भाग्याने अतिस्तवन (अत्यंत स्तुति) करतात.

ओवी ७२:

देखूनि सगुण स्वरूपासी । एवढी श्लाघ्यता कां म्हणसी । जें आलें आकारासी । तें निश्चियेंसी मायिक

अर्थ: सगुण स्वरूप (गुणांनी सजलेले) पाहून एवढी श्लाघ्यता (स्तुति) का म्हणता? जे आकाराशी (रूपाशी) आले आहे, ते निश्चयाने (खचितच) मायिक (माया).

ओवी ७३:

जैसे तुम्ही शरीरधारी । तैसाच मीही एकु शरीरी । त्या माझेनि दर्शनेंकरीं । तुम्ही कैशापरी तराल

अर्थ: जसे तुम्ही शरीरधारी (शरीर असलेले) आहात, तसाच मीही एक शरीरधारी आहे. त्या माझ्या दर्शनाने तुम्ही कसे तरी?

ओवी ७४:

ऐसें न म्हणावें जी अनंता । तूं मायेचा नियंता । हेंही कळलें असे तत्वतां । समूळ कथा परियेसीं

अर्थ: असे न म्हणावे की, अनंता (असीम) तूं मायेचा नियंता (नियंत्रक) आहेस. हेही कळले आहे की, तत्त्वाने (सत्याने) समूळ (पूर्ण) कथा समजली आहे.

ओवी ७५:

झोंप लागल्या झोंप न दिसे पाहीं । जागें जाहल्या दिसतचि नाहीं । तैसी माया अतर्क्य देहीं । न पडे ठायीं सुरनरां

अर्थ:झोप लागल्यावर झोपेचे भान राहत नाही, जागृत झाल्यावर झोपेचे भान राहत नाही. तशीच माया (भगवानाची माया) अतर्क्य (अकल्पनीय) आहे, जी सुरनरांना (देव आणि मानवांना) समजत नाही.

ओवी ७६:

मूळींच तुझी अतर्क्य माया । तिसी गुणक्षोभु जाहला साह्या । ते ब्रह्मादिकां न येचि आया । देवराया श्रीकृष्णा

अर्थ:तुझी (भगवानाची) माया मूळातच अतर्क्य (अकल्पनीय) आहे. तिसी (मायेला) गुणक्षोभ (गुणांचे विकार) साह्याने होते. हे ब्रह्मादिकांना (ब्रह्मा आणि इतर देवांना) समजत नाही. हे देवराया (देवांचा राजा) श्रीकृष्णा.

ओवी ७७:

तूं धरोनि दैवीमायेसी । ब्रह्मादिकांतें सृजिसी । प्रतिपाळोनि संहारिसी । तूं त्या कर्मासी अलिप्त

अर्थ:तूं (भगवान) दैवीमाया (दैवी माया) धरून, ब्रह्मादिकांमध्ये सृजन (निर्माण) करतोस. प्रतिपालन (पालन) करून संहार (नाश) करतोस. तू त्या कर्मांपासून अलिप्त (अलिप्त) आहेस.

ओवी ७८:

स्वप्नीं स्वयें सृष्टि सृजिली । प्रतिपाळूनि संहारिली । ते क्रिया कर्त्यासी नाहीं लागली । तेवीं सृष्टि केली त्वां अलिप्तत्वें

अर्थ:स्वप्नातच (स्वप्नात) सृष्टि (सृष्टी) स्वतः निर्माण केली. प्रतिपालन (पालन) करून संहार (नाश) केला. त्या क्रिया (क्रिया) कर्त्याला लागू नाहीत. तशाच प्रकारे तू सृष्टि केलीस, अलिप्तत्वाने (अलिप्तपणे).

ओवी ७९:

मृगजळाची भरणी । सूर्य करी निजकिरणीं । शोषूनि ने अस्तमानीं । अलिप्तपणीं तैसा तूं

अर्थ:मृगजळ (मृगजळ) सूर्य आपल्या किरणांनी (किरणांनी) भरतो आणि शोषून (शोषून) घेतो. त्याचप्रमाणे, तू (भगवान) देखील अलिप्तपणे (अलिप्तपणे) वागतोस.

ओवी ८०:

समूळ धर्माची वाढी मोडे । अधर्माची शीग चढे । तैं तुज अवतार धरणें घडे । आमुचें सांकडें फेडावया

अर्थ:समूळ (पूर्ण) धर्माची वाढ (वाढ) मोडते (बिघडते), अधर्माची (अधर्माची) शीग (शिखर) चढते (वाढते). तेव्हा तुझा (भगवानाचा) अवतार (अवतार) धरणे (घटना) घडते, आमचें सांकडें (आपल्या कार्याची) फेडण्यासाठी (संपवण्यासाठी).

ओवी ८१:

करोनि अधर्माचा घातु । धर्म वाढविशी यथस्थितु । देवांसी निजपदीं स्थापितु । कर्मातीतु तूं श्रीकृष्णु

अर्थ:अधर्माचा (अधर्माचा) घात (नाश) करून, धर्म (धर्म) यथास्थित (योग्य स्थितीत) वाढवतोस. देवांना (देवांना) निजपदी (स्वपद) स्थापित (स्थापित) करतोस. तू श्रीकृष्ण (भगवान कृष्ण) कर्मातीत (कर्मांच्या पलीकडे) आहेस.

ओवी ८२:

तुज अखंडदंडायमान । आत्मसुखाचें अनुसंधान । तें आम्हांसी नाहीं अर्ध क्षण । दीनवदन यालागीं

अर्थ:तुझे (भगवानाचे) अखंड (सतत) दंडायमान (दंडकरण) आहे. आत्मसुखाचे (आत्मसुखाचे) अनुसंधान (शोध) आहे. ते आम्हाला (आम्हाला) अर्धा क्षणही नाही. दीनवदन (दीनवदन) यासाठी.

ओवी ८३:

ज्यासी आत्मसुख निरंतर । तो देहधारी परी अवतार । त्याचे चरण पवित्रकर । गंगासागर आदि तीर्थांसी

अर्थ:ज्याला आत्मसुख (आत्मसुख) निरंतर (सतत) आहे, तो देहधारी (शरीरधारी) अवतार (अवतार) आहे. त्याचे (भगवानाचे) चरण (पाय) गंगासागर (गंगा आणि समुद्र) आदि तीर्थांशी (तीर्थस्थानांशी) पवित्र करतात.

ओवी ८४:

तो जरी वर्ते गुणांआंतु । तरी तो जाणावा गुणातीतु । त्याचा चरणरेणु करी घातु । त्रैलोक्यांतु महापापां

अर्थ:तो (भगवान) जरी गुणांमध्ये (गुणांमध्ये) वर्ततो, तरी तो गुणातीत (गुणांच्या पलीकडे) आहे. त्याचे चरणरेणु (पायांचे धूलकण) त्रैलोक्यांतील (तीन लोकांतील) महापापांचे (मोठ्या पापांचे) नाश करतात.

ओवी ८५:

ऐशी तुझ्या दासांची कथा । त्या तुझे चरण वंदूं माथा । असो चरणांची हे कथा । कीर्ति ऐकतां निजलाभु

अर्थ:तुझ्या (भगवानाच्या) दासांची (भक्तांची) कथा (कथा) अशी आहे. त्या तुझे चरण (पाय) वंदूं (प्रणाम करतो) माथा (माथ्याने). असो चरणांची (पायांची) ही कथा (कथा), कीर्ति (महिमा) ऐकताना निजलाभ (स्वतःचा लाभ) होतो.

ओवी ८६:

चरण देखती ते भाग्याचे । त्यांचें महिमान न वर्णवे वाचे । पवित्रपण तुझिये कीर्तीचें । परिस साचें स्वामिया

अर्थ:जे चरण (पाय) पाहतात, ते भाग्याचे (सौभाग्याचे) आहेत. त्यांचा महिमा (महिमा) वाचे (वाणीने) वर्णन (वर्णन) केला जाऊ शकत नाही. तुझ्या कीर्तीचे (महिमेचे) पवित्रपण (पवित्रता) परिस (साक्षात) आहे, स्वामिया (भगवान).

ओवी ८७:

अग्निशिखा समसमानीं । इंधन घलितां वाढे अग्नी । आशा वाढे देहाभिमानीं । श्रवणकीर्तनीं ते त्यागवी

अर्थ:अग्निशिखा (अग्निच्या ज्योती) सारखे, इंधन (जळण) घातल्यावर अग्नि वाढतो. देहाभिमानीं (शरीराच्या अभिमानाने) आशा (इच्छा)

ओवी ८८:

कृष्णस्तवनें स्तविता तरे । श्रवणद्वारें ऐकता उद्धरे । यालागीं स्तव्य तूंचि निर्धारे । स्तवनद्वारें तारकु

अर्थ: कृष्णाच्या स्तवनाने (प्रशंसा) स्तुति करताना, श्रवणद्वाराने (ऐकण्याच्या द्वारे) उद्धार होतो. म्हणून, स्तुति हेच श्रेष्ठ आहे, स्तवनद्वारे (प्रशंसेद्वारे) तारणारे (उद्धार करणारे) आहे.

ओवी ८९:

एवं तुझे कीर्तीचें श्रवण । तेंचि परम शुद्धीसी कारण । यावेगळें जें साधन । तें केवळ जाण प्रयास

अर्थ: तसेच, तुझ्या कीर्तीचे (महिमेचे) श्रवण (ऐकणे) हेच परम शुद्धीचे कारण आहे. याखेरीज अन्य साधन (मार्ग) केवळ (फक्त) प्रयास (प्रयत्न) आहे.

ओवी ९०:

ऐकें गा सुरवरिष्ठा । तुझिया श्रवणाची उत्कंठा । अंतरीं पापाचा मळकटा । धुवोनि चोखटा करी वृत्ती

अर्थ: हे सुरवरिष्ठा (सर्वश्रेष्ठ देवता), तुझ्या श्रवणाची (ऐकण्याची) उत्कंठा (इच्छा) आहे. अंतरी पापाचा मळ (मळ) धुवून चोख (शुद्ध) वृत्ती (मन) करतो.

ओवी ९१:

तुझ्या श्रवणीं होऊनि उदास । तपें तपतां तापस । नाना साधनीं कर्कश । जाहल्या निरस मती त्यांच्या

अर्थ: तुझ्या श्रवणाने (ऐकण्याने) उदास होऊन, तप (तपस्या) करणारे तपस्वी विविध साधनांनी कर्कश (कटू) होतात आणि त्यांची मती (बुद्धी) निरस (शुष्क) होते.

ओवी ९२:

'मंत्रविद्याग्रहण' । विकळ उच्चारितां वर्ण । शुद्धी नव्हे परी दारुण । पातक पूर्ण अंगीं वाजे

अर्थ: 'मंत्रविद्या ग्रहण' (मंत्रविद्या ग्रहण) विकल (अस्पष्ट) उच्चारण केल्याने शुद्धी (शुद्धता) येत नाही, पण दारुण (दुखद) पातक (पाप) अंगात (शरीरात) येते.

ओवी ९३:

करितां 'शास्त्रश्रवण' । चौगुणां गर्व चढे पूर्ण । तो ज्ञातेपणाचा अभिमान । न निघे जाण चतुर्मुखा

अर्थ: 'शास्त्रश्रवण' (शास्त्राचे ऐकणे) करताना, चौगुण (चतुःगुण) गर्व (अभिमान) चढतो. ज्ञातेपणाचा (ज्ञानाचा) अभिमान निघत नाही, हे चतुर्मुख (ब्रह्मदेव) जाणतात.

ओवी ९४:

करितां 'वेदाध्ययन' । विस्वर गेलिया उच्चारण । शुद्धी नव्हेचि परी मरण । अवश्य जाण वृत्रासुराऐसें

अर्थ: 'वेदाध्ययन' (वेदांचे अध्ययन) करताना, विस्वर (चुकीचे) उच्चारण केल्याने शुद्धी (शुद्धता) येत नाही, परंतु मरण (मृत्यू) निश्चितच येतो, असे वृत्रासुर (वृत्रासुर) जाणतो.

ओवी ९५:

'दान' देतां नृग बहुवस । कृपीं जाला कृकलास । प्राप्ती दूरी परी नाश । असमसाहस रोकडा

अर्थ: 'दान' (दान) देताना, नृग (राजा नृग) बहुवस (अनेक वस्त्रे) दिली, परंतु कृपी (कृपणता) कृकलास (कृपणता) झाली. प्राप्ती (प्राप्ती) दूर होती, परंतु नाश (नाश) झाला.

ओवी ९६:

'तप' करितां ऋष्यशृंगारासी । तो वश जाहला वेश्यांसी । श्रद्धा श्रवणाचिया ऐशी । शुद्धी आणिकांसी पैं नाहीं

अर्थ: 'तप' (तपस्या) करताना, ऋष्यशृंग (ऋषी शृंग) वेश्यांच्या (वेश्या) वश झाला. अशी श्रवणाची (ऐकण्याची) श्रद्धा (श्रद्धा) आहे, शुद्धी (शुद्धता) आणिकांसी (इतरांसाठी) नाही.

ओवी ९७:

'कर्म' करावें यथानिगुती । तंव त्या कर्माची गहन गती । प्राचीनबर्ह्याची कर्मस्थिती । नारदोक्तीं सांडविली

अर्थ: 'कर्म' (कर्तव्य) यथानिगुती (योग्य प्रकारे) करावे. तेव्हा त्या कर्माची गहन (गहन) गती (गती) होते. प्राचीनबर्ह्याची (प्राचीन ऋषी) कर्मस्थिती नारद (महर्षि नारद) ने सांडविली (प्रकट केली).

ओवी ९८:

कर्मीं आचमन करावें । तेथ माषामात्र जळ घ्यावें । न्यूनाधिकत्वासवें । दोष पावे सुरापानसम

अर्थ: कर्मांमध्ये (कर्तव्यांमध्ये) आचमन (पाणी) करावे. तेथे माषामात्र (मात्र पाणी) घ्यावे. न्यूनाधिकत्व (अधिक किंवा कमी) असल्यास, सुरापान (मद्यपान) सारखा दोष (दोष) प्राप्त होतो.

ओवी ९९:

एवं दुष्टहृद्यव ज्यासी । तपादिक साधनें त्यासी । शुद्धि नव्हे हृषीकेशी । श्रवणें कीर्तीसी नायकतां

अर्थ: अशा दुष्टहृदय (दुष्ट मन) असलेल्या व्यक्तीला तपादिक (तपस्या इत्यादी) साधने (साधने) करून शुद्धी (शुद्धता) येत नाही. हृषीकेशी (भगवान विष्णू) यांचे श्रवण (ऐकणे) कीर्तीसी (महिमेचे) नायक (नेते) आहे.

ओवी १००:

श्रवणें परीक्षिती तरला । श्रवणें क्रौंच उद्धरिला । मकरोदरीं श्रवण पावला । सिद्ध जाहला मत्स्येंद्र

अर्थ: श्रवणाने (ऐकण्याने) परीक्षित (राजा परीक्षित) तारला (मोक्ष प्राप्त केला). श्रवणाने क्रौंच (क्रौंच पक्षी) उद्धरला (मोक्ष प्राप्त केला). मकरोदरी (मगराच्या पोटात) श्रवण पावला (साक्षात) सिद्ध (सिद्ध) झाला.